• مقایسه اثرات پیش داروی کلونیدین خوراکی با کلونیدین تزریقی اضافه شده به محلول لیدوکایین بر مدت بی دردی بلوک بییر در اعمال جراحی محیطی اندام فوقانی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 508
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که افزودن کلون یدین تزریقی به لیدوکایین در بی حسی موضعی داخل وریدی (ivra) یا بلوک بییر در اعمال جراحی اندام فوقانی، می تواند موجب کاهش درد تورنیکه و بهبود نتیجه بی دردی گردد. با این حال هنوز نقش کلونیدین خوراکی مشخص نشده است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثربخشی کلونیدین خوراکی در مقایسه با نوع وریدی اضافه شده به لیدوکایین در بلوک بییر می باشد.

    روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور طراحی و اجرا شد. جمعیت مورد مطالعه شامل 60 بیمار کاندی دای انجام عمل جراحی اندام فوقانی با روش ivra، با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب و پس از کسب رضایت، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی ساده در سه گروه کلونیدین خوراکی، کلونیدین تزریقی اضافه شده به لیدوکایین و لیدوکایین تنها قرار گرفتند. گروه لیدوکایین تنها، 41 میلی لیتر محلول حاوی 200 میلیگرم لیدوکایین جهت بلوک دریافت کردند. گروه کلونیدین وریدی (تزریقی)، 40 میلی لیتر محلول حاوی 200 میلی گرم (mg) لیدوکایین به همراه 1 میلی لیتر محلول حاوی کلونیدین تزریقی با دوز 2 μg/kg (میکروگرم به ازای هر کیلوگرم) جهت بلوک دریافت کردند. گروه کلونیدین خوراکی، 41 میلی لیترم حلول حاوی 200 میلی گرم لیدوکایین جهت بلوک دریافت کردند و 1.5 ساعت قبل از آن نیز یک قرص 2 میلی گرمی کلونیدین به عنوان پیش دارو با مقدار کمی آب خورده بودند. دوگروه اول به عنوان پیش داروی خوراکی، پلاسبو دریافت کردند .زمان های خالی کردن تورنیکه پروگزیمال و پر کردن تورنیکه دیستال (t1)، اولین درخواست مسکن برای درد حین عمل (t2) و زمان اولین درخواست مسکن برای درد پس از عمل (t3) به همراه میزان مصرف مسکن حین و پس از عمل ثبت شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری spss.13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های کمی به صورت میانگین و انحراف معیار و داده های کیفی به صورت فراوانی نمایش داده شده است. برای مقایسه داده های کیفی و کمی بین دو گروه در صورت تبعیت از توزیع نرمال به ترتیب از آزمون کای دو و در متغیرهای کمی از آزمون anova و در صورت عدم تبعیت از آزمون های معادل نان پارامتریک استفاده شد. سطح معنی داری در این مطالعه در حد 0.05 در نظر گرفته شد. 

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها