اثرات ضدقارچی داروهای نیستاتین، کلوتریمازول و مایکونازول بر روی کاندیداهای جدا شده از بیماران

روش کار: بررسی حاضر مطالعه ای تجربی بود که در آن اثرات ضدقارچی داروهای نیستاتین، کلوتریمازول و مایکونازول بر روی کاندیداهای جدا شده از بیماران در 2 محیط جامد و مایع ارزیابی شد. در طی آزمایش های in vitro، حداقل غلظت مهار کنندگی داروهای فوق بر روی 60 نمونه مخمری جمع آوری شده از بیماران که شامل 30 نمونه کاندیداآلبیکنس و 30 نمونه کاندیداهای غیرآلبیکنس بود، تعیین شد و گونه های استاندارد حساس و مقاوم کاندیدا مشخص گردید.

یافته ها: نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که از 3 داروی یاد شده در بالا، گونه کاندیدا آلبیکنس از حساسیت بالاتری نسبت به کلوتریمازول و نیستاتین در مقایسه با مایکونازول برخوردار است (p<0.01). در حالی که گونه های غیر آلبیکنس نسبت به هر 3 داروی فوق از حساسیت بالایی برخوردارند و حتی حساسیت آنها بیشتر از حساسیت کاندیدا آلبیکنس نسبت به این داروها است (p<0.01). همچنین اختلاف معنی داری در میانگین (minimum inhibitory concentration)mic به دست آمده از 2 روش فوق وجود ندارد. میانگین mic نیستاتین، کلوتریمازول و مایکونازول برای کاندیدا آلبیکنس به ترتیب 2.2 میکروگرم در میلی لیتر، 2.6 میکروگرم در میلی لیتر و کمتر از 18 میکروگرم در میلی لیتر بود. همچنین نتایج میلی لیتر و برای گونه های غیر آلبیکنس به ترتیب برابر 0.81 میکروگرم در میلی لیتر، 0.56 میکروگرم در 1.2 میکروگرم در میلی لیتر بود.

نتیجه گیری کلی: این امر نشان دهنده اهمیت تعیین گونه و انجام تست حساسیت به دارو قبل از شروع درمان است و در مجموع گونه های غیر آلبیکنس در مقای سه با آلبیکنس در برابر داروها از حساسیت بیش تری برخوردارند.