بررسی حجم و سطح مقطع بینی در جمعیت بالغین نرمال ایرانی توسط آکوستیک رینومتری

روش بررسی: تعداد 180 نفر از جمعیت بالغ (60-18 سال) ایرانی بدون شکایت راه تنفسی بینی، تحت تست آکوستیک رینومتری قرار گرفتند و متوسط حجم و حداقل سطح مقطع بینی در آنها تعیین گردید و همچنین ارتباط این متغیرها با سن، جنس، قد، وزن، مصرف سیگار و مصرف داروی ضد احتقان موضعی بررسی شد. مطالعه از نوع مقطعی (cross sectional) بود و از آزمون های descriptive statistics, t test, correlation test  در نرم افزار spss استفاده شد.

یافته ها: در جمعیت مورد مطالعه، قبل از مصرف داروی ضد احتقان، حجم کل بینی (مجموع حجم های راست و چپ)، 8.12±0.94 سانتی متر مکعب و حداقل سطح مقطع کل بینی، 0.9±0.17 سانتی متر مربع بود. مقادیر فوق ارتباط معنی داری با مصرف سیگار، سن، جنس، قد و وزن افراد مورد مطالعه نداشتند. حجم و حداقل سطح مقطع بینی پس از مصرف دکنژستان افزایش داشته است.

نتیجه گیری: با توجه به تفاوت حجم و حداقل سطح مقطع بینی در نژادهای مختلف، استفاده از این آمار در نژاد ایرانی، معیار مناسبی برای تشخیص بیماری های رینولوژیک، انتخاب درمان صحیح (طبی یا جراحی) و همچنین مقایسه نتایج قبل و پس از عمل جراحی راه هوایی بینی می باشد.