رابطه سطح پرولاکتین با میزان فعالیت بیماری لوپوس

روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 35 بیمار مبتلا به لوپوس که به صورت تصادفی انتخاب شدند و 60 فرد سالم با تشابه سنی و جنسی با بیماران صورت گرفت. فعالیت بیماری لوپوس بر اساس (sle disease activity index) sledai ارزیابی شد و اندکس بیش تر از 10 به عنوان بیماری فعال در نظر گرفته شد. پرولاکتین سرم به روش (immunoradiometric assay) irma در هر 2 گروه اندازه گیری شد.

یافته ها: اختلاف معنی داری در میزان بروز هیپرپرولاکتینمی بین بیماران (28.5%) و افراد گروه کنترل (3.3%) وجود داشت (p<0.05). متوسط سطح پرولاکتین سرم در افراد گروه کنترل 341±335 میلی گرم در دسی لیتر بود در حالی که این میزان در بیماران 770±860 میلی گرم در دسی لیتر بود (p=0.0078). در بیماران دچار هیپرپرولاکتینمی متوسط، اندکس فعالیت بیماری در قیاس با بیماران با پرولاکتین نرمال بالاتر بود. در 90% افراد هیپرپرولاکتینمیک بیماری فعال مشاهده شد (sledai>10)، در صورتی که تنها 36% افراد نورموپرولاکتینمیک بیماری فعال داشتند.

نتیجه گیری کلی: این تحقیق رابطه معنی داری را بین سطح پرولاکتین سرم و میزان فعالیت بیماری لوپوس نشان داد (p=0.004).