• بررسی مقایسه ای تاثیر 2 روش تجویز هپارین به صورت مداوم و متناوب بر روی زمان ترومبوپلاستین نسبی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 523
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در مطالعه حاضر، از میان روش های متعدد که برای تجویز داروی هپارین به عنوان پیش گیری و یا درمان بیماری های مختلف وجود دارند، 2 روش انفوزیون مداوم و تجویز منقطع از نظر تاثیر بر روی aptt در زمان های مختلف با هم مقایسه شده اند تا مزایا و معایب هر یک روشن تر شود. مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی (تجربی مداخله گر) بر روی423  بیمار انتخاب شده به صورت احتمالی ساده و با سنجش aptt با یک کیت مشخص و استاندارد در ساعت های تعیین شده، انجام شده است. در روش تزریق منقطع 5000 واحد هپارین، سطح نزدیک به مطلوب درمانی در فاصله 1 تا 1.5 ساعت بعد از تزریق حاصل گردید. در مدت زمان قبل از ساعت فوق سطح aptt بسیار بالاتر و در ساعات بعد از آن پایین تر از حدود معیار درمانی و سطح مطلوب قرار داشت. در حالی که سطح aptt در روش انفوزیون مداوم تقریباً ثابت بود. از آ ن جائی که سطح aptt در گروه با انفوزیون مداوم نسبت به گروه تزریق منقطع ثابت تر و محدوده درمانی لازم، پایدارتر بوده است و بدیهی است این حالت از نظر فارماکودینامیک مدنظر درمان می باشد، لذا روش اول برای پیش گیری از وقوع مجدد ترمبوز و نیز عوارضی چون خون ریزی و هم چنین کاهش موارد نیاز به سنجش مکرر aptt ارجح می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها