• بررسی سطح سرمی اینترلوکین- 17 در بیماران مبتلاء به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین ناپایدار صدری

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 496
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    زمینه و هدف: فاکتورهای خطر جدیدی به خصوص واکنش های التهابی و فاکتورهای ایمونولوژیک برای بیماری های قلبی - عروقی معرفی شده اند. لذا، در این مطالعه میزان سرمی اینترلوکین (il-17) 17- در بیماران مبتلا به بیماری های ایسکمیک قلبی (شامل بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار صدری) و افراد سالم بررسی می گردد.

    روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، نمونه های سرمی از 3 گروه شامل 30 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد (acute myocardial infarction-ami)، 30 بیمار مبتلا به آنژین صدری ناپایدار (unstable angina-ua) و 30 فرد سالم جمع آوری و از نظر میزان سرمی il-17 با روش elisa مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از آزمون هایt-test, anova  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها: میانگین میزان سرمی il-17 در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد (ami)، آنژین صدری ناپایدار (ua) و افراد گروه کنترل به ترتیب –pg/ml) 2.07±0.6 pg/ml, 5.48±1.01pg/ml, 6.68±1.2pg/ml پیکوگرم در هر میلی لیتر) تعیین گردید. آنالیز آماری نشان داد که میانگین میزان سرمی il-17 در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد (ami) و آنژین صدری ناپایدار (ua) به طور معنی داری از افراد گروه کنترل بالاتر است (به ترتیب با (p<0.04, p<0.005. میانگین میزان سرمی il-17 در کل بیماران مبتلا به بیماری های ایسکمیک قلبی (شامل مجموع بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین صدری ناپایدار) نیز 6.08±0.79 تعیین گردید. اختلاف میانگین میزان سرمی il-17 بین بیماران مبتلا به بیماری های ایسکمیک قلبی و افراد سالم نیز از نظر آماری معنی دار بود (p<0.002). لازم به ذکر است که اختلاف میانگین میزان سرمی il-17 در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد (ami) و آنژین صدری ناپایدار (ua) از نظر آماری معنی دار نشد.

    نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان سرمی il-17 در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین صدری ناپایدار که به طور معنی داری از افراد سالم گروه کنترل بالاتر است. لذا مکانیسم های وابسته به il-17 ممکن است در پاتوژنز بیماری های ایسکمیک قلبی شرکت نمایند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها