• بررسی تراکم معدنی استخوان در خانم های یائسه مبتلاء به دیابت قندی نوع 2

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 593
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    زمینه و هدف: همراهی دیابت نوع 2 و پوکی استخوان به علت شیوع بالای هر دو بیماری و مشابهت در سن بروز، مورد توجه بسیاری از محققان بوده است. ولی گزارش هایی درباره اثر دیابت نوع 2 بر میزان تراکم معدنی استخوان و استئوپوروز وجود دارد و تراکم استخوان بیماران دیابتی در مقایسه با افراد طبیعی به میزان های بالاتر، مساوی و پایین تر گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی تراکم معدنی استخوان در بین بیماران یائسه مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 50 نفر بیمار دیابتی و 50 نفر غیر دیابتی یائسه مراجعه کننده به مرکز سنجش تراکم استخوان میلاد بندرعباس انجام شد. سنجش تراکم استخوان در مناطق ستون مهره ها (مهره های دوم تا چهارم کمری) و لگن (گردن استخوان ران) با روش (dual energy x-ray absorbsiometry) dxa انجام شد. معیارهای خروج از مطالعه شامل ابتلا ء به اختلالات هورمونی، غدد درون ریز و روماتولوژی، و نیز مصرف داروهای مداخله گر به ویژه استرو ئید بود و نفرات فوق به صورت تصادفی از بین افراد واجد شرایط انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t توسط نرم افزار minitab استفاده شد و p<0.05 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: دو گروه مورد مطالعه از لحاظ سن، وزن، قد و شاخص توده بدن یکسان بودند و تنها سن یائسگی در گروه بیمار به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود 48.26±4.89) سال در مقابل 45.20±5.75 سال). میانگین تراکم معدنی استخوان در ناحیه گردن استخوان ران در گروه بیمار (مورد) (0.732 گرم در هر سانتی متر مربع(g/cm2  و شاهد (0.773 g/cm2) اختلاف معنی داری نداشت (p=0.16). این مسأله در مورد ناحیه ستون مهره ها نیز صادق بود. 0.875 g/cm2) در گروه مورد و 0.876 g/cm2 در گروه شاهد) (p=0.97). شیوع استئوپوروز و استئوپنی در گروه مورد و شاهد تفاوت آماری نداشت. میانگین شاخص t-score در ناحیه گردن استخوان ران در گروه بیمار کمتر از گروه شاهد بود (2.18- در برابر 1.83-)، ولی این اختلاف معنی دار نبود (p=0.16). در مورد ناحیه ستون مهره ها نیز این مسأله صادق بود (1.4- در مقابل (p=0.98, -1.39. شاخص z- score در هر دو ناحیه نیز اختلافی بین دو گروه نشان نداد. سابقه شکستگی در افراد دو گروه یکسان بود. همچنین شاخص های z-score, t-score در بیماران تحت درمان با انسولین و داروهای کاهنده قند خوراکی اختلافی را نشان نداد.

    نتیجه گیری: به نظر می رسد که دیابت نوع 2 ریسک فاکتور پوکی استخوان نباشد و سبب افزایش ریسک شکستگی نشود. بنابراین، بررسی تراکم معدنی استخوان به عنوان تست روتین جهت پیشگیری پوکی استخوان در این گروه پیشنهاد نمی شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم