مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین

روش کار: در یک کار آزمایی بالینی مقایسه ای 258 بیمار که برای بار اول سزارین می شدند بطور یک در میان در یکی از دو گروه بستن و نبستن پریتوئن احشایی قرار گرفتند و نتایج زودرس پس از عمل شامل مدت عمل و درد و تب و عفونت زخم در دو گروه مقایسه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون z و لون و chi² استفاده شد و نتایج با جداول یک بعدی و دو بعدی ارائه شدند.

یافته ها: طول مدت عمل در گروه نبستن پریتوئن کمتر بود. شیوع عفونت محل عمل در دو گروه یکسان و در کل 1.2% بود و تفاوت معنی داری نداشت. شیوع ایلئوس و فراوانی تب پس از عمل در گروه ترمیم پریتوئن بیشتر و معنی دار بود (p<0.001). درد پس از عمل بر اساس تعداد شیافهای ایندومتاسین مصرف شده در گروه ترمیم پریتوئن احشایی کمتر بود (p<0.001).

نتیجه گیری: با توجه به اینکه عارضه زودرسی از نبستن پریتوئن احشایی دیده نشد و همچنین در موارد عدم ترمیم پریتوئن احشایی کاهش طول مدت عمل و کاهش درد و تب و شیوع ایلئوس دیده شده است، توصیه می شود که از روش سنتی بستن پریتوئن احشایی در سزارین استفاده نشود و پریتوئن احشایی ترمیم نگردد.