تاثیر نیتریک اکساید بر کورتکس پره فرونتال مغز موش صحرایی بالغ متأثر از استرس بی حرکتی

روش بررسی: این مطالعه تجربی روی 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن 80 تا100 گرم انجام شد. 48 موش به دو گروه 24 تایی تحت استرس و فاقد استرس تقسیم بندی شدند. هر گروه 24 تایی به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. به هر گروه 6 تایی به مدت 30 روز (یک ماه) به ترتیب ماده 200 l-arginine میلیگرم بر کیلوگرم حل شده در 2 سی سی نرمال سالین و 20 l-name میلیگرم بر کیلوگرم حل شده در 2 سی سی نرمال سالین به صورت داخل صفاقی و 7-nitroinazole (25 mg/g) به صورت زیرجلدی تزریق شد. پس از یک ماه مغز موش ها خارج گردید و به دو قسمت شامل نیمه قدامی برای بررسی بافت شناسی و نیمه خلفی برای تعیین میزان نیتریک اکساید تقسیم شد. بررسی های بافت شناسی با تهیه مقاطع سریال 10 میکرونی و رنگ آمیزی (h&e) انجام شد. برای تعیین میزان نیتریک اکساید، نمونه ها هموژنیزه و با محلول solch مخلوط شده و به وسیله روش اسپکتوفتومتری با طول موج 540 نانومتر مورد بررسی قرار گرفت.