اثر میدان الکترومغناطیسی بر اپیدیدیم و مجرای دفران موش: یک مطالعه مورفومتریک

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 30 سر موش نر نژاد balb/c انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تجربی، شم (sham) و کنترل قرار داده شدند. موش های گروه تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 6 روز و هر روز 4 ساعت در معرض امواج الکترومغناطیسی با شدت 0.5 میلی تسلا و فرکانس 50 هرتز قرار گرفتند. موش های گروه کنترل و شم در معرض امواج قرار نگرفتند. بعد از پایان دوره آزمایش موش ها تحت بیهوشی کشته و لاپاراتومی شدند و بیضه های طرف چپ موش ها خارج و وزن گردید. نمونه ها با میکروسکوپ نوری تحت فرآیندهای روتین بافتی قرار گرفتند. قطر و ارتفاع اپیتلیوم مجاری اپیدیدیم و دفران تعیین گردید. نتایج به دست آمده با آزمون آنالیز واریانس (anova) و آزمون تعقیبی tukey مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.

یافته ها: میانگین قطر اپیدیدیم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری داشت (p<0.05). میانگین قطر مجرای دفران، ارتفاع سلول های اپیتلیال اپیدیدیم و مجرای دفران در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و شم کاهش معنیداری داشت (p<0.05). همچنین میانگین وزن بیضه در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و شم کاهش معنیداری داشت (p<0.05).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میدان الکترومغناطیسی به مدت 8 هفته و به میزان 0.5 میلی تسلا سبب تغییرات مورفومتریک سلول های اپی تلیوم اپیدیدیم و مجرای دفران و کاهش وزن بیضه موش می گردد.