ارزش تشخیصی شاخص شوکی در مقایسه با علائم حیاتی در بیماران مبتلا به حاملگی لوله ای پاره شده

روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 105 زن مبتلا به حاملگی خارج رحمی پاره شده بستری در بیمارستان فاطمیه همدان طی سال های 82 تا 84 صورت گرفت. ارزش پیش بینی مثبت، اختصاصیت، حساسیت علائم حیاتی و شاخص شوکی در تشخیص هموپریتوئن مورد مقایسه قرار گرفت. اطلاعات به وسیله آزمون های آماری تی و کایاسکوئر با استفاده از نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: از 105 بیمار مبتلا به حاملگی خارج رحمی (ep) که لاپاروتومی شدند، 70 مورد حاملگی خارج رحمی پاره و 35 مورد حاملگی خارج رحمی غیر پاره داشتند. میانگین شاخص شوکی در گروه حاملگی خارج رحمی غیرپاره 0.29±0.6 و در گروه حاملگی خارج رحمی پاره 0.22±0.94 بود که از نظر آماری اختلاف معنیدار بود (p<0.05). میزان حساسیت 3 شاخص تعداد نبض، فشارخون سیستولیک و نسبت نبض به فشارخون سیستولیک (si) به ترتیب 9 درصد±17.6 درصد، 10 درصد ± 32.4 درصد و 6 درصد ±91.4 درصد به دست آمد. ارزش پیش بینی منفی به ترتیب 34.1 درصد، 38.7 درصد و 50 درصد بود. میانگین هموگلوبین اولیه در دو گروه اختلاف واضحی نداشت.

نتیجه گیری: شاخص شوکی بیش از 0.7 یک عامل پیش بینی کننده ارزشمند برای تشخیص پارگی حاملگی خارج رحمی پاره نسبت به نبض و فشارخون سیستولی است و شاخص شوکی با خونریزی داخل شکم ارتباط دارد.