مقایسه رمی فنتانیل - پروپوفول با رمی فنتانیل - تیوپنتال سدیم برای لوله گذاری تراشه در غیاب شل کننده های عضلانی

روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور، 42 بیمار در کلاس 1 و 2 درج هبندی متخصصین بیهوشی آمریکا برای القای بیهوشی در یکی از دو گروه پروپوفول  2 mg/kg یا تیوپنتال سدیم 5 mg/kg قرار گرفتند. در هر دو گروه از بیماران 1.5 mg/kg لیدوکائین و 2.5 μg/kg رمی فنتانیل 30 ثانیه قبل از هوشبرها تزریق شد. 90 ثانیه بعد از القای بیهوشی لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه انجام شد. وضعیت لوله گذاری بر اساس سهولت تهویه با ماسک، شلیفک، لارنگوسکوپی، وضعیت طناب های صوتی و پاسخ بیمار به لوله گذاری تراشه و باد کردن کاف لوله تراشه به صورت عالی، خوب، مناسب و بد ارزیابی شد. میانگین فشارخون متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب قبل از القا، بعد از القای بیهوشی و بلافاصله، 2 دقیقه و 5 دقیقه بعد از لوله گذاری تراشه ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری فیشر، کایاسکوئر و تی استودنت مقایسه شد.

یافته ها: وضعیت لارنگوسکوپی و لوله گذاری عالی یا خوب در 40 درصد بیماران گروه دریافت کننده تیوپنتال سدیم و 80 درصد بیماران گروه پروپوفول مشاهده شد (p<0.05). افت فشار خون متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در گروه پروپوفول به طور معنیداری شدیدتر از گروه دریافت تیوپنتال سدیم بود (p<0.05).

نتیجه گیری: این مطالعه نش ان داد که ترکیب پروپوفول با رمی فنتانیل برای لوله گذاری تراشه در غیاب شل کننده های عضلانی نسبت به ترکیب تیوپنتال سدیم با رمی فنتانیل برتر است، اما موجب افت شدیدتر فشارخون متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب می شود.