ارتباط سطح سرمی لپتین و ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر

روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی 80 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر و 80 فرد سالم بررسی شدند. برای همه بیماران پرسشنامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک، سابقه پزشکی و پرسشنامه ارزیابی استرس تکمیل شد. سطح سرمی لپتین به روشeliza  اندازه گیری و از آزمون های آماری logistic regression, pearson correlation, student t-test, chi-square به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد.

یافته ها: میزان استرس در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر به طور معنادا ری بالاتر از افراد سالم بود (p<0.05). از طرف دیگر سطح سرمی لپتین به طور معناداری در این گروه پائین تر از گروه کنترل بود (p<0.05). آنالیز چندمتغیره لجستیک رگرسیون نشان داد که حتی با در نظر گرفتن اثر متغیرهایی مثل میزان استرس و شاخص توده بدن، میزان لپتین سرم در گروه مورد به طور معنیداری کمتر از گروه شاهد است95 ci 0.85-0.94)  درصد، (odds ratio=0.9.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بین لپتین سرم و ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر ارتباط وجود دارد. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که سطح سرمی لپتین در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر پائین می باشد و این یافته مستقل از سایر عوامل مخدوش کننده از جمله استرس، شاخص توده بدنی می باشد.