عوامل تاثیرگذار بر مرگ زود هنگام در صرع پایدار بیماران بستری در icu

روش بررسی: در این مطالعه 176 بیماری که به علت صرع پایدار طی 15 سال (83-1369) در icu اعصاب بیمارستان امام خمینی تبریز بستری بودند، بررسی شدند. از بین آنها مواردی که فوت کرده بودند، استخراج و برای هر کدام پرسشنامه های مخصوص تکمیل و از نظر سن، جنس، علت، نوع تشنج، طول مدت و عوارض تاثیرگذار بر مرگ و میر صرع پایدار بررسی شدند. مقادیر به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss-12 و روش های آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: در این مطالعه میزان مرگ 35.2 درصد بود. در جنس مونث، صرع پایدار بیش از یک ساعت، در نوع تونیک- کلونیک و در گروه سنی بالای 60 سال بیشترین بود. عدم مصرف و یا مصرف ناکافی داروهای ضدصرع شایعترین علت اپی لپسی (26 درصد) و پنومونی آسپیراتیو شایعترین عارضه تأثیرگذار بر مورتالیته (48 درصد) بود. 26 درصد از موارد مورتالیته سابقه تشنج و 4 درصد سابقه قبلی استاتوس اپی لپتیکوس (se) را داشتند. شایعترین عارضه تاثیرگذار بر مرگ زودهنگام بیماران، عفونت های ریوی بود.

نتیجه گیری: در این مطالعه، میزان مرگ بیشتر از سایر مطالعات بود که به دلیل عدم مراجعه به موقع بیماران به مراکز درمانی و آشنایی ناکافی کارکنان با نحوه برخورد صحیح با این بیماری می باشد. عدم مصرف و یا مصرف ناکافی داروهای ضدصرع شایعترین علت اپی لپسی است.