روند حمایت تغذیه ای در بیماران دچار آسیب سر بستری در بخش مراقبت های ویژه جراحی اعصاب

روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 115 بیمار دچار آسیب سر بستری در بخش icu جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا رشت طی سال 1384 که حداقل 48 ساعت تغذیه از راه روده می گرفتند، انجام شد. اطلاعات تغذیه ای شامل شمار بیمارانی که تغذیه از راه روده می گرفتند، زمان آغاز حمایت تغذیه ای و مقدار شروع تغذیه از راه روده بود. پیامدهای کلینیکی شامل مدت زمان بستری در بخش icu و بیمارستان، تعداد روزهای وابستگی به تغذیه مکانیکی و میزان مرگ و میر بیماران بود. داده ها به صورت درصد و یا انحراف معیار± میانگین نشان داده شد. آزمون تی زوج برای آنالیز و مقایسه انرژی و درشت مغذی های دریافتی و مورد نیاز بیماران استفاده شد.

یافته ها: میانگین سنی بیماران 5.7±41.22 بود. 84 درصد بیماران تغذیه از راه روده داشتند. زمان و مقدار شروع تغذیه از راه روده به ترتیب 1±4.6 روز و 27.83±52.79 میلی لیتر در ساعت بود. مدت زمان وابستگی به تهویه مکانیکی 13.4±12 روز، مدت زمان بستری در 18.96±18.3 icu روز، مدت زمان بستری در بیمارستان 19.84±24.47 روز بود. میزان مرگ و میر در 6 ماه 48 درصد بود. میزان انرژی، درشت مغذی های دریافتی کربوهیدرات، چربی و پروتئین بیماران در مقایسه با میزان مورد نیاز تفاوت های مشخص آماری داشت (p<0.05).

نتیجه گیری: فرآیند اجرای حمایت تغذیه ای در بیماران دچار آسیب سر نامطلوب می باشد. پیامدهای کلینیکی می بایست با اجرای پروتکل های استان دارد در بخش icu بهبود یابد.