اثر درمانی آزیترومایسین بر لیشمانیوز جلدی

روش بررسی: در این کارآزمائی بالینی تصادفی کنترل شده 28 بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی (گروه درمان) و 26 بیمار به عنوان گروه شاهد در یک کلینیک تخصصی بیماری های عفونی و گرمسیری شهر اهواز طی اردیبهشت 1385 تا مهر 1386 بررسی شدند. آزیترومایسین به مقدار 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 28 روز به بیماران گروه درمان داده شد. در گروه شاهد بیماران دارویی دریافت نکردند. هر دو گروه در روزهای 14 و 28 و ماه های 2 و 5 از نظر وضعیت زخم پیگیری شدند. داده ها در نرم افزار spss و با استفاده از آزمون دقیق فیشر و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین سنی بیماران 20.26±8.45 سال و نسبت سنی مذکر به مؤنث 1.5 به 1 بود. نیمی از بیماران ساکن مناطق روستائی بودند. در پایان درمان 13 نفر (46.4 درصد) از گروه درمان و 4 نفر (15.4 درصد) از گروه شاهد بهبود یافتند (p<0.02). فقط یک مورد عود در گروه درمان دیده شد، ولی عارضه داروئی جدی و قابل توجهی دیده نشد.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آزیترومایسین در درمان بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی اثرات قابل قبولی دارد و از آن می توان به عنوان داروی جانشین استفاده نمود.