• کنترل نیمه فعال ساختماى جداسازی شده متکی بر بستر ارتجاعی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/01/01
    • تعداد بازدید: 467
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    امروزه جداسازی لرزه ای یکی از موثرترین روش های کاهش خطر در برابر زلزله های قوی می باشد. جداسازهای لرزه ای باعث کاهش تغییرمکان بین طبقه ای و شتاب سازه می شوند در حالی که تغییر مکان پایه را به شدت افزایش می دهند. ابزار کاهش این تغییر مکان های شدید بر اساس نیاز سیستم آنها به گروه های کنترل غیرفعال، فعال و نیمه فعال تقسیم می شوند که در سال های اخیر یکی از بهترین راه های کاهش آسیب پذیری سازه ها در برابر بلایای طبیعی بوده اند. در اکثر سیستم های کنترلی تمامی پاسخ های سازه با فرض پی صلب نتیجه می شوند اما در واقعیت تغییر شکل های یک سازه در هنگام زلزله تحت تاثیر اندرکنش سازه با فونداسیون و لایه های خاک زیرین آن قرار دارد و آنالیز اندرکنش خاک و سازه پاسخ این تغییر شکل ها را مورد ارزیابی قرار می دهد. نتایج حاصل از بررسی اندرکنش خاک و سازه توسط محققین نشان می دهد که این اندرکنش سبب رفتار نرم تر سازه و در نتیجه افزایش زمان تناوب سازه می شود و تاثیر مستقیم بر تغییر مکان سازه دارد. بررسی عملکرد سیستم جداساز لرزه ای در حضور این اندرکنش و سایر سیستم های کنترلی از اهداف این مقاله محسوب می شود. در این مقاله ساختمان چهار طبقه جداسازی شده بر روی خاک چسبنده تحت هفت شتاب نگاشت نزدیک به گسل در جهت عمود بر گسل مورد مطالعه قرار گرفته است و رفتار سازه خطی و تحلیل دو بعدی می باشد. معادلات حرکت سازه در فضای حالت و در نرم افزار متلب مدل شده است. نتایج به دست آمده به خوبی نشان دهنده کاهش مطلوب تغییر مکان و شتاب ساختمان چهار طبقه جداسازی شده با سیستم کنترلی نیمه فعال در حضور اندرکنش خاک و سازه نسبت به سایر سیستم ها می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها