• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/01/01
    • تعداد بازدید: 550
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در گذشته معماران بومی ایران برای ایجاد سازگاری با طبیعت، در اقلیم های مختلف آب و هوای نوآوری های بسیاری را در سطوح مختلف ارتفاعی با بهره گیری از منابع گوناگون و انرژی های پاک طبیعی خلق کرده اند. از جمله مصادیق این امر گودال باغچه و شوادان ها هستند. این عناصر زیرزمینی با بهره بردن از ظرفیت بالای حرارتی خاک، فضایی مطبوع و دلنشین را در اقلیم هایی با گرمای طاقت فرسا و رطوبت نسبتاً زیاد، موجب می شدند. ولی مرور زمان و استفاده نامناسب از پیشرفت های تکنولوژیک، منجر به فراموشی روش های بومی و کاربرد نامحدود از انرژی های فسیلی تجدیدناپذیر شد. شوادان و گودال باغچه دو عنصر شاخص معماری زیرزمینی است که شوادان در اقلیم گرم و مرطوب و گودال باغچه در اقلیم گرم و خشک کاربرد داشته، این عناصر معماری اغلب در شهرهای یزد و کاشان به عنوان شهرهای شاخص واقع در کویر (گرم و خشک) و دزفول و شوشتر در حاشیه ی خلیج فارس به دلیل شرایط خاص آب و هوایی بنا شده است. هدف از این پژوهش بازخوانی و تطبیق این عناصر به شباهت هایی از لحاظ کارکردی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به روش تحلیلی- توصیفی می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها