تثبیت ماسه بابلسر با استفاده از سیلیس کلوئیدی

در سال های اخیر، نیاز به ساخت سریع زیرساخت ها با هزینه کمتر، منجر به ایجاد و توسعه روش های گوناگون بهسازی خاک همانند تثبیت شده است. اصلاح رفتار خاک به کمک افزودنی ها به عنوان یکی از روش های موثر در بهبود بسیاری از پارامترهای رفتاری خاک همواره مدنظر پژوهشگران در مهندسی ژئوتکنیک بوده است. از جمله افزودنی های مهم در علم مهندسی عمران می توان به سیلیس کلوئیدی اشاره کرد. سیلیس کلوئیدی تجزیه آبی نانو ذرات سیلیس است که به حالت مایع بوده و در اثر افزودن مقدار مناسب نمک، حالت ژلی به خود می گیرد و این ژل باعث ایجاد پیوندهای شیمیایی قوی با ذرات ماسه شده و پارامترهای مقاومتی خاک را بهبود می بخشد. در این مطالعه تاثیر افزودن سیلیس کلوئیدی بر روی ویژگی های مقاومتی ماسه بابلسر با استفاده از آزمایشات تک محوری (فشاری محصور نشده) مورد مطالعه قرار گرفته است. به همین منظور تعداد 45 آزمایش تک محوری انجام شده و پارامترهای مورد بررسی شامل غلظت سیلیس کلوئیدی (7، 10 و %15)، تراکم نسبی (35 و 55 و %75) و زمان عمل آوری (1، 7، 14، 28 و 90 روزه) می باشند. نتایج آزمایشات نشان داده افزودن سیلیس کلوئیدی علاوه بر افزایش مقاومت فشاری محصور نشده، باعث تغییرات قابل ملاحظه ای در کرنش های محوری نظیر گسیختگی، سختی و مقاومت پسماند خاک می گردد.