بررسی آزمایشگاهی ظرفیت باربری شالوده های مستقر بر خاک ماسه ای مسلح شده با لایه ساندویچی خاک درشت دانه

بطور کلی افزایش ظرفیت باربری پی ها یکی از اساسی ترین دغدغه های مهندسین ژئوتکنیک در بارگذاری بر روی خاک های سست بشمار می رود. به این منظور روش های متعددی جهت افزایش ظرفیت باربری پی پیشنهاد شده است. یکی از تکنیک هایی که می توان استفاده کرده استفاده از لایه ساندویچی خاک درشت دانه محبوس در خاک های ریزدانه می باشد که ظرفیت باربری را افزایش داده و موجب کاهش نشست می شود. هدف از این تحقیق بررسی اثر لایه ساندویچی خاک درشت دانه محبوس در خاک ماسه ای ریز از لحاظ رفتار زیر شالوده تحت بار فشاری می باشد، بدین منظور مدلی آزمایشگاهی تعریف و در ابعاد بزرگ مقیاس مدل سازی انجام شده و از یک ورق مربعی به عرض 40 سانتی متر و ضخامت 2.5 سانتی متر برای مدل پی استفاده شد. همچنین ابعاد محیط خاک 2.9 متر در 2.9 متر و ارتفاع 1.5 متر می باشد. جهت بارگذاری از یک جک هیدرولیکی دستی با ظرفیت 20 تن استفاده شده و برای اندازه گیری مقدار نیرو از یک نیروسنج استفاده شده است، همچنین برای اندازه گیری مقدار نشست از سه تغییر مکان سنج با دقت 0.01 میلی متر و دامنه 30 میلی متر استفاده شده است. در ابتدا برای بررسی ظرفیت باربری خاک ماسه ای به عنوان ظرفیت باربری خاک ماسه ای به عنوان ظرفیت باربری مرجع آزمایش بارگذاری انجام شد و ظرفیت باربری مورد بررسی قرار گرفت. سپس مدل سازی لایه ساندویچی شنی با ضخامت های 0.25 تا 1 برابر عرض ورق و در نسبت های عمق به عرض ورق بین 0.25 تا 1 انجام شد و مشاهده گردید با اضافه شدن لایه ساندویچ درشت دانه شنی ظرفیت باربری افزایش چشم گیر داشته و مقدار بهینه نسبت عمق به عرض قرارگیری لایه ساندویچی مشخص گردید. همچنین در بررسی دیگری اثر ضخامت لایه ساندویچی شنی مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد با افزایش ضخامت ظرفیت باربری افزایش می یابد و ضخامت بهینه مورد بررسی قرار گرفت.