اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان دامغان

اهداف: لیشمانیوز جلدی یکی از مهم ترین بیماری های منتقله به وسیله پشه خاکی است که از مهم ترین معضلات بهداشتی در ایران است. داشتن اطلاعات از وضعیت بیماری کمک شایانی به برنامه کنترل خواهد نمود. مطالعه حاضر به منظور توصیف وضعیت لیشمانیوز جلدی در شهرستان دامغان انجام گرفت.

روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 465 بیمار مبتلا به سالک که از سال 1385 تا سال 1388 در مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان دامغان تحت درمان و پیگیری قرار گرفتند انجام شد. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل سن، جنس، ملیت، محل سکونت، تعداد و محل زخم، ماه و سال بروز بیماری ثبت شد. داده ها با آزمون مجذور کای در نرم افزار spss 12 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از 465 بیمار مور مطالعه 263 نفر مورد (56.5%) و 202 نفر زن (43.5%) بودند. 148 نفر (31.8%) در شهر و 317 نفر (68.2%) در مناطق روستایی سکوت داشتند. بیشترین فراوانی در گروه سنی 29-20 سال (22%) بود. بیشترین ضایعات (84%) در اندام مشاهده شد و 46% بیماران حداقل دو زخم در بدنشان داشتند. بالاترین میزان شیوع در ماه های مهر، آبان و آذر مشاهده شد.