اهداف. هدف از این مطالعه تعیین وضیت پسماندهای تولیدی در یکی از بیمارستان های تهران، به منظور شناسایی منابع و روش های کاهش تولید پسماند بود.
روش ها. این مطالعه از نوع مداخله ای میدانی است. روش های موثر در کاهش تولید پسماند به اجرا درآمد و تاثیر آن پیگیری شد. جمع آوری داده ها با مشاهده حضوری و تکمیل چک لیست توسط پرسشگرها انجام شد و به کمک نرم افزار SPSS 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها. جداسازی و جمع آوری جداگانه پسماندهای شبه خانگی و عفونی، در 96% بخش ها در حالی انجام شد که پزشکان با مشارکت 10% کمترین و پرستاران با مشارکت 40% بیشترین همکاری را داشتند. از مهم ترین روش های کاهش تولید پسماند، ضرورت وجود الگوی صحیح در خریدها، انبارداری، توزیع و مصرف اقلام و تجهیزات و لوازم متناسب با رویکرد کاهش تولید پسماند و نیازهای بیمارستان بود. جلوگیری از پرت اقلام و استفاده صحیح از آنها، بازیافت پاک در مبدا تولید، اصلاح الگوی ارایه خدمات و تهیه لوازم و تجهیزات مورد نیاز از انواع دارای کیفیت مطلوب از جمله سایر روش های موثر در کاهش تولید پسماندها شناسایی شد. موفقیت این عوامل مستلزم حمایت مدیران و نظارت بهداشت بیمارستان است. علی رغم افزایش 10 درصدی تعداد بیماران بستری نسبت به سال قبل از تحقیق، مقدار پسماندهای تولید شده تا بیش از 20% کاهش یافت.
نتیجه گیری: با اجرای برنامه های ساده در بیمارستان، تولید پسماندها قابل کنترل و کاهش است. کاهش هزینه های مدیریت پسماندهای بیمارستانی و کاهش خطرات زیست محیطی آن نیز، با شناسایی و اجرای روش های اقتصادی و تکنیکی کاهش یا حذف تولید پسماندها محقق می شود.