تبیین عوامل اجتماعی موثر بر نگرش جانبازان نسبت به مواد مخدر (مطالعه موردی استان مازندران)

روش اجرا: این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی به انجام رسیده است. واحد تحلیل این تحقیق فرد مى باشد و جامعه آماری نیز کلیه جانبازان استان مازندران در سال 1386 است.

نتایج: از مجموع جمعیت نمونه تحقیق، 55.9 درصد پاسخگویان میزان شناخت شان را نسبت به مواد مخدر کم، 37.7 درصد متوسط و 6.4 درصد زیاد بیان کرده اند. داده های پژوهش نشان می دهند که اکثریت پاسخگویان (58.1 درصد) نگرش رفتاری کمی را نسبت به مواد مخدر اظهار کرده اند، در مقابل 35.5 درصد متوسط و 6.4 درصد زیاد گزارش کرده اند.

نتیجه گیری: مدل تحلیلی این تحقیق 21 درصد از تغییرات نگرش نسبت به مواد مخدر را در میان جانبازان مورد تحقیق می تواند توضیح دهد و باقیمانده آن را متغیرهای دیگری تبیین می کنند که خارج از حیطه بررسی این تحقیق می باشد. لازم به ذکر است که گرایش جانبازان به مواد مخدر را نمی بایستی از بستر اجتماعی آن در جامعه جدا نمود و درک علل گرایش جانبازان به مواد مخدر مستلزم شناخت عوامل بیرونی جامعه نیز می باشد. پیوستگی به خانواده، باور، عزت نفس و وضعیت اشتغال از مهمترین متغیرهاى پیش بینى کننده گرایش جانبازان به مواد مخدر در استان هستند.