نگاهی به الگوی فضایی خانه ها در معماری سنتی ایران و انطباق آن با معماری امروز

توجه به معماری خانه ها برای داشتن یک زندگی آرام و بدون تنش از دیرباز مورد توجه جامعه بشریت بوده است. معماری سنتی با تکیه بر مفاهیم و الگوهایی که بر اساس باورها، عقاید و اقلیم به وجود آمده اند، به این نیاز پاسخی معمارانه داده است. اما امروزه به دلیل تغییر در شیوه و سبک زندگی مردم، افزایش جمعیت شهرنشین و ...، این مفاهیم و الگوها دچار دگرگونی و تغییراتی شده اند که نتیجه ی این دگرگونی ها پیدایش معماری بی هویتی است. اهمیت توجه به این معضل در معماری امروز، این نیاز را به وجود آورد که تاملی دقیق تر و عمیق تر بر الگوهای معماری سنتی داشته باشیم و آنها را با الگوهایی که در حال حاضر وجود دارند، مقایسه کنیم. اجرا کردن دوباره معماری سنتی با توجه به شرایط امروز امکان پذیر نیست اما می توان این الگوها و مفاهیم معماری سنتی را به سبک معیشتی امروزی نزدیک کنیم، پس سعی بر آن شد که با ارائه ی راهکارهای همانند: راهکار طراحی فضایی به عنوان آشپزخانه کثیف یا ایجاد فضای مکث میان فضای عمومی و خصوصی، این دو الگو را به یکدیگر نزدیک کنیم. این مقاله از نوع توصیفی-محتوایی است و روش گردآوری مطالب آن به شیوه کتابخانه ای و میدانی انجام شده است.