بررسی عوارض جانبی دوز کم و طولانی مدت اریترومایسین در درمان ضایعات مزمن ریوی ناشی از گاز خردل

مواد و روش کار: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دو سوکور در مرکز مطالعات مصدومین شیمیایی دانشگاه بقیه ا... (عج) صورت گرفت. 120 بیمار برونشیولیت انسدادی ناشی از گاز خردل به صورت تصادفی وارد دو گروه شدند. 60 نفر از بیماران، اریترومایسین روزانه 400 میلی گرم (گروه 1) و 60 نفر، دارونما دریافت کردند (گروه 2). دوره درمان 6 ماه در نظر گرفته شد. عوارض دارو (سردرد، راش ماکولوپاپولر، فارنژیت، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، گیجی، تب و زردی) در هر دو گروه ارزیابی شد.

نتایج: شایعترین عوارض در دو گروه گیرنده اریترومایسین به ترتیب فارنژیت (37.50%) و سردرد (36.36%) و در گروه گیرنده دارو نما به ترتیب فارنژیت (37.50%) و راش ماکوپاپولر (37.50%) گزارش شدند. شیوع سردرد، درد شکم، زردی، گیجی، استفراغ و اسهال در گروه گیرنده اریترومایسین بیشتر از دارونما بود.

بحث: با توجه به مطالعات قبلی مبنی بر شدت عوارض جانبی اریترومایسین و اثر آنت در کاهش استفاده بیماران از این دارو و همچنین کاهش نتایج درمانی، استفاده از سایر ماکرولیدها مانند کلاریترومایسین و آزیترومایسین در درمان برونشیولیت انسدادی ناشی از گاز خردل توصیه می شود.