آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان یکی از دانشگاه های علوم پزشکی کشور نسبت به فعالیت جسمانی

روش ها. این پژوهش، مطالعه ای توصیفی و از نوع مقطعی است که روی 164 نفر از کارکنان شاغل در یکی از دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام شد. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسش نامه محقق ساخته صورت گرفت که اعتبار علمی آن به روش روایی محتوا و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تعیین شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss 13 تجزیه و تحلیل گردید.

یافته ها. میانگین امتیاز آگاهی کارکنان در مورد فعالیت جسمانی 10.21 و سطح آگاهی آنها عبارت است از: ضعیف "21.7%"، متوسط "60.9%" و خوب "17.4%" نگرش کارکنان در مورد اهمیت فعالیت جسمانی عبارت است از: خیلی مهم "66.5%"، مهم "31.1%" و بی نظر و غیرمهم "2.4%". عملکرد فعالیت جسمانی کارکنان به ترتیب عبارت است از: کم "46.7%"، متوسط "23.4%" و زیاد "29.9%". بین فعالیت جسمانی کارکنان و نوع شغل آنها ارتباط آماری معنی داری (p<0.007) وجود دارد.

نتیجه گیری: میانگین سنی کارکنان 38.17±6.13 سال است. بنابراین، با توجه به اینکه در این سن احتمال افزایش بیماری های مزمن از جمله قلبی- عروقی وجود دارد و با توجه به اینکه تنها 23.4% کارکنان دارای فعالیت جسمانی مناسب هستند، برنامه ریزی برای فراهم کردن امکانات و تسهیلات لازم جهت فعالیت جسمانی برای این گروه از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، بیش از 82% نمونه های مورد بررسی دارای آگاهی در سطح کم یا متوسط بودند که باید در زمینه افزایش آگاهی و آموزش آنها، برنامه ریزی لازم صورت گیرد.