بررسی فراوانی علائم و نشانه های بیماری درماتیت پدروس در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه ها و بیمارستان شهرستان بهشهر در سال 1379

هدف: این مطالعه در نظر دارد علائم و نشانه های بارز بیماری و سایر ویژگی های این نوع درماتیت را در بیماران مورد بررسی قرار دهد.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی است و در سال 1379 از ابتدای شهریور ماه تا آخر مهر ماه بمدت 2 ماه برروی 94 نفر از بیماران درماتیت پدروس انجام شد. جمعیت مورد مطالعه از بین افراد بیمار مبتلا به درماتیت پدروس که برای درمان به درمانگاه ها و بیمارستان شهرستان بهشهر مراجعه نموده بودند، انتخاب شد. افراد مورد مطالعه تحت معاینه پزشک متخصص پوست قرار گرفتند و اطلاعات حاصل از بیماران از قبیل علامت و نشانه های بیماری، نوع، شکل، اندازه و محل ضایعه در اندام های مختلف بیماران به همراه اطلاعات دموگرافیک آنها در داخل پرسشنامه جمع آوری شد و مورد آنالیز آماری قرار گرفت.

نتایج: بر طبق نتایج این مطالعه درماتیت پدروس یک بیماری چند علامتی بوده و بیشترین علامت بیماری و شکایات بیماران در محل ضایعه درماتیت بصورت خارش و سوزش توام با درد گزارش شده است همچنین شایع ترین نشانه بالینی بیماری درماتیت پدروس در این مطالعه وجود اریتم و وزیکول بصورت توام در محل ضایعه بود (51%) که در برخی از آنها با پوسچول نیز همراه بود. بیشتر ضایعات ناشی از این بیماری در این بررسی در گردن و صورت (31%) و همچنین دست (30%) بیماران مشاهده شد. شکل بیشتر ضایعات درماتیت پدروس مشاهده شده در این مطالعه بصورت خطی (35%) و یک کانونی (38%) و در اندازه 6-2 سانتیمتری مى باشد.

بحث: بر طبق یافته های این مطالعه شایعترین علامت درماتیت پدروس در مناط شمال ایران سوزش و خارش توام با درد در محل ضایعه مى باشد. از بارزترین نشانه های بالینی این بیماری وجود توام اریتم و وزیکول و در برخی مواقع همراه با پوسچول در محل درماتیت مى باشد.ضایعات درماتیت پدروس بصورت خطی است و در اندازه 6-2 سانتیمتر مى باشد. این بیماری در ماه های شهریور و مهر و در سنین 30 -12 سال بدلیل مواجه بیشتر از شیوع بالاتری برخوردار است که در تشخیص بیماری مى توان به پزشکان کمک نماید.