مقایسه تشخیص های بالینی بیماران بستری و سرپایی مبتلا به ptsd با آزمون های روان شناختی

روش کار: این پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس بر روی 20 نفر از جانبازان مبتلا به ptsd سرپایی و 20 نفر بستری صورت گرفته است. در ابتدا با ایشان مصاحبه روانپزشکی شده و سپس پرسشنامه mmpi و مصاحبه ptsd به همراه جمع آوری اطلاعات جمعیت شناختی اخذ گردید و پس از آن گروه ها با هم مقایسه گردید.

نتایج: در این پژوهش نشانگان اصلی اختلال استرس پس از ضربه شامل: شاخص های رویای مربوط به ضربه، گوش به زنگ بودن و واکنش از جا پریدن و کاهش شدید علاقه و اشکال در به خواب رفتن بوده و در نمونه بستری بیشترین نمره را کسب کردند. شاخص های تحریک پذیری، محدود شدن طیف عواطف، فلاش بک، اشکال در تمرکز و واکنش های فیزیولوژیک نمرات بالایی را در نمونه سرپایی به دست آوردند. در ضمن در مورد مقیاس های روایی و بالینی mmpi به جز مقیاس های k-hs-ma در دو گروه بستری و سرپایی تفاوت معنی داری در سایر مقیاس ها مشاهده نشد.

بحث: بر اساس یافته های این تحقیق، هماهنگی بین مصاحبه های بالینی با پرسشنامه mmpi و مصاحبه ptsd وجود دارد. در حالی که در بیشتر مقیاس های mmpi بین دو گروه بستری و سرپایی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.