بررسی سلامت روانی فرزندان 18-15 ساله جانبازان

مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی کلیه فرزندان نوجوان جانبازان مراجعه کننده به اردوگاه تابستانی امام خمینی (ره) در لواسان، در سال 1381 مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 5317 نوجوان 18-15 ساله که از 28 استان کشور در این اردو شرکت داشتند، پرسشنامه ها پژوهش را تکمیل کردند. ابزار مورد استفاده در تحقیق، پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک و پرسشنامه سلامت عمومی ghq-28 بود. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: سطوح احساس سلامت در دختران و پسران در هر چهار خرده مقیاس اختلاف دارد. در کل احساس سلامت عمومی در دختران 64 درصد و در پسران 72.2 درصد بوده است. احساس سلامتی با افزایش سن کاهش می یابد. تعداد خواهر و برادر و میزان تحصیلات پدر و مادر و نیز وضعیت شغلی پدر بر سطح سلامت فرزندان در هر چهار خرده مقیاس موثر است. بین میزان پیشرفت تحصیلی و سلامت عمومی نیز همبستگی معنی داری وجود دارد. فرزندانی که پدرانشان مشکل مجروحیت اعصاب و روان دارند نسبت به سایر گروه ها احساس سلامتی کمتری دارند. نوجوانان استان گیلان کمترین احساس سلامت عمومی را نسبت به سایر استان ها دارند.

بحث: بر اساس نقطه برش 5.5 برای مقیاس های پرسشنامه ghq-28 در مجموع 36 درصد دختران و 26.8 درصد پسران از علایم بیماری روانی رنج می برند. دلیل بالا بودن میزان شیوع علایم بیماری روانی در افراد مورد مطالعه در پژوهش حاضر را می توان ناشی از مشکلات و استرس های پدر دانست که نه تنها بر خود او بلکه بر اعضای خانواده و بر ابعاد مختلف زندگی تاثیرگذار است.