بررسی صحت ادعای مدعیان مبتلا به صرع در سربازان

مواد و روش کار: این تحقیق یک مطالعه گذشته نگر است که روی پرونده 113 نفر از سربازان مدعی ابتلا به بیماری صرع انجام شده است. این افراد در سال های 1382-1375 جهت اثبات بیماری به بیمارستان بقیه ا... «عج» مراجعه نموده بودند. ابتدا پرسشنامه تهیه و با مراجعه به پرونده های موجو در بایگانی بیمارستان، اطلاعات استخراج و تکمیل گردید. اطلاعات فردی شامل نوع حملات، نتیجه نوار مغز، مشاوره روانپزشکی، تشخیص نهایی مشخص و با برنامه spss11 و روش های آماری مورد آنالیز قرار گرفت.

نتایج: میانگین سن بیماران 2±20 سال بود و در فاصله سنی 25-19 قرار داشتند. متوسط روزهای بستری 2±8 روز بود که 57 درصد بین 10-6 روز بستری بودند. فراوانی صرع در سربازان بستری شده در این مطالعه با شکایت تشنج 57.1 درص بود. بیشترین نوع صرع، جنرالیزه و بیشترین نوع حملات تونیک-کاونیک بود. 61 درصد از بیماران صرعی ارجاع شده نوار مغزی نرمال داشتند. سایر تشخیص های مطرح شده عبارت بودند از: صرع کاذب (12 درصد)، افسردگی (9درصد)، سردرد (5 درصد) و سنکوپ (0.9 درصد). 8 درصد سالم بودند و 8 درصد بیماران نیز به تشخیص قطعی نرسیدند.

بحث: با توجه به نتایج این مطالعه، مشخص شد که برای اثبات صرع در سربازان احتیاج به امکانات تشخیصی دقیق تر و کم هزینه تری می باشد. توصیه می شود مسئولین بهداشت و درمان جهت تهیه امکانات تشخیصی دقیق تر اقدام نمایند.