• بررسی میزان حساسیت آزمون میکرونوکلئوس در مغز استخوان موش های balb/c پرتودیده با گامای 60co

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1378/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1378/01/01
    • تعداد بازدید: 557
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در کلیه انفجارهای هسته ای دو عامل وجود دارد که نیروهای انسانی را اعم از نظامی و غیرنظامی در معرض تهدید قرار می دهد، یکی موج انفجار اولیه و دیگری پرتوهای رادیواکتیو شامل پرتوهای آلفا، بتا و گاما می باشند. بررسی آثار بیولوژیک هر یک از این پرتوها، مورد توجه پژوهشگران متعددی بوده است بطوریکه تاریخچه این پژوهش ها به زمان کشف پرتو ایکس بوسیله رونتگن برمی گردد. سوال مهمی که همه پژوهشگران در این زمینه با آن مواجه اند این است که چه شاخص یا شاخص هایی برای بررسی آثار زیان بار بیولوژیک پرتوهای رادیواکتیو مناسب بوده و در مقابل نوع پرتو و میزان دوز آن حساسیت لازم را دارا است. یکی از روش های مطالعه در زیست پوتوی، استفاده از آزمون میکرونوکلئوس می باشد. میکرونوکلئوس ها پاره های کروموزوی هستند که در فرآیند میتوزی به سلول های دختری منتقل نشده و سیتوپلاسم مادر باقی می مانند. میزان حساسیت این شاخص (شمارش میکرونوکلئوس ها) در مقابل پرتوی گاما تابش شده از 60co در این طرح پژوهشی مورد ارزیابی قرار گرفت. در معرض تابش قرار دادن موش های balb/c باعث افزایش چشمگیر میکرونوکلئوس ها درسلول های پلی کروماتیک اریتروسیت (spcer) و نرموکروماتیک اریتروسیت (sncer) می گردد، در حالیکه پرتو بر روی نسبت این دو گونه سلولی یعنی pce/pce+nce تاثیری ندارد. دوز گامای مورد استفاده در این پژوهش 1.5 گری بوده است. نتایج بدست آمده نشان داد که آزمون میکرونوکلئوس از حساسیت لازم برای مطالعات زیست پرتوی برخوردار بوده و می تواند به عنوان یک دوزیمتر بیولوژیکی در مقابل پرتو گاما مورد استفاده قرار گیرد و علاوه بر این، در روند تکاملی سلول های اریتروئیدی در مغز استخوان فمور موش تاثیرگذار نیست.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم