میزان بروز پاتلا باجا و پسودوپاتلا باجا پس از آرتروپلاستی کامل زانو

مواد و روش ها: یک مطالعه گذشته نگر بر روی 60 بیمار (49 زن، 11 مرد) که در فاصله سال های 1371 تا 1381 در بیمارستان اختر شهر تهران تحت آرتروپلاستی کامل زانو قرار گرفته بودند، انجام شد. در هنگام مطالعه، حداقل یک سال و حداکثر یازده سال از زمان عمل جراحی بیماران می گذشت. همه اندازه گیری ها توسط یک فرد انجام شد. بیماران به روش حفظ رباط متقاطع پشتی و با پروتز روتا گلاید شرکت کورین و رویکرد مدیال پارا پاتلار و بدون کمپوننت پاتلار جراحی شدند. میانگین سن بیماران زمان مطالعه 62.5 سال و میانگین زمان پیگیری 27.5 ماه بود. در این مطالعه از سیستم درجه بندی انجمن زانو استفاده گردید. پرتونگاری زانوی بیماران ازنظر وجود پاتلا باجا و پسودوپاتلا باجا بررسی شد.

یافته ها: پسودوپاتلا باجا در 15 بیمار و پاتلا باجا و پسودوپاتلا باجا در 2 بیمار وجود داشت. از نظر آماری بین این عوارض و درجه بندی زانو ارتباط معنی داری وجود نداشت، اما بین درد و محدودیت دامنه حرکتی و این عوارض رابطه معنی دار بود.

نتیجه گیری: توجه به محل کات فمورال حین آرتروپلاستی کامل مفصل زانو یکی از روش های کاهش عوارض پاتلوفمورال مثل پاتلا باجا و پسودوپاتلا باجا می باشد.