توسعه نظریه عمل منطقی با سازه خودکارآمدی و مقایسه برازش و پیش بینی کنندگی آن با نسخه اولیه این نظریه با روش تحلیل مسیر، برای پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر در نوجوانان

روش کار: در این مطالعه تحلیلی، ابزار این مطالعه بر اساس دو راهنمای معتبر برای طراحی سؤالات نظریه مذکور و همچنین ابزارهای موجود خودکارآمدی و پس از بررسی روایی و پایایی طراحی و تدوین گردید. جامعه مورد مطالعه433  نوجوان 15 تا 19 ساله تهرانی بودند که به طور تصادفی انتخاب شده و به سؤالات پرسشنامه پاسخ دادند. سپس داده ها با روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: بر اساس نتایج نشان داده شد نظریه عمل منطقی همراه با سازه خودکارآمدی از برازش (توان پیش بینی) بهتری نسبت به نسخه اصلی برخوردار است. همچنین سازگار با نتایج این تحقیق، خودکارآمدی به عنوان ساز های مؤثر در برازش الگو و همچنین قوی ترین پیش بینی کننده قصد رفتاری (ß=0.35) و رفتار (ß=0.20)پدیدار گشته و الگوی حاصل 28% از واریانس رفتار و %36 از واریانس قصد را پوشش داد.

نتیجه گیری: با اضافه شدن سازه خودکارآمدی به نظریه عمل منطقی این نظریه توسعه یافته و قدرت پیش بینی کنندگی آن نسبت به نسخه اصلی آن ارتقاء یافت.