بقای آی، یو، دی و دلایل قطع استفاده از آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی بندرعباس

روش کار: جمعیت مورد مطالعه این پژوهش تحلیلی زنانی بودند که از ابتدای سال 1381 تا پایان سال 1383 در مراکز بهداشتی و درمانی و پایگاه های بهداشت شهری بندرعباس آی، یو، دی کاپرتی (tcu 380a) گذاشته بودند. حجم نمونه 400 نفر و نمونه گیری به صورت چند مرحله ای انجام شد. داده ها با مصاحبه و استفاده پرونده های خانوار جمع آوری و به کمک نرم افزار آماری spss13 و استفاده از جداول طول عمر، آزمون کاپلان مایر و رگرسیون cox مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: میزان تدام استفاده از آی، یو، دی در فواصل زمانی شش ماه، یکسال، یک و  نیم سال، دو سال، دو و نیم سال، سه سال، سه و نیم سال و چهار سال به ترتیب 92%، 87%، 81%، 75%، 69%، 62%، 56% و بقای آی، یو، دی با مشاوره و تمایل به داشتن فرزند بیشتر در آینده هنگام گذاشتن آن، ارتباط معنی دار آماری داشت(p<0.03). مهم ترین دلایل قطع استفاده از این روش به ترتیب خونریزی (23.6%)، عوارض جانبی (21.1%)، تمایل به بارداری (16.3%)، درد (11.4%)، نگرانی های بهداشتی (8.9%)، خروج خودبخودی (6.5%) و عدم رضایت از روش (5.7%) بود.

نتیجه گیری: برگزاری کارگاههای مشاوره تنظیم خانواده جهت کارکنان بهداشتی و توانمند نمودن آنهاد و تاکید بر انجام مشاوره قبل از استفاده از آی، یو، دی و اطلاع رسانی کافی به خانم ها در خصوص عوارض جانبی و انجام معاینات منظم جهت بررسی و مراقبت از عوارض توصیه می شود.