کرایوگلوبولینمی در بیماران مبتلا به هپاتیت c

روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ما تمام بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد از خرداد ماه 83 تا آذر ماه 84 را که طبق مدارک موجود دارای آنتی بادی بر علیه هپاتیت c بودند، مورد بررسی قرار داده و وجود کرایوگلوبولین را در سرم آنها بررسی کردیم. سپس نتایج بدست آمده را با نرم افزار spss و استفاده از آزمون های کای اسکوئر و t مورد تجزیه و تحلیل قرار آماری قرار دادیم.

نتایج: تعداد 50 بیمار وارد مطالعه ما شدند که از سرم 8 نفر از آنها (16%) کرایوگلوبولین ها جدا شدند. ارتباط معنی داری بین احتمال مثبت شدن تست با سن، جنس، نحوه ابتلاء سطح آنزیم های کبدی، وجود آنتی ژن علیه هپاتیت b در سرم بیماران و وجود آنتی بادی علیه hiv دیده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به اهمیت بالینی کرایوگلوبولینمی در ایجاد سندرم های بالینی مختلف، انجام این تست را در گروه های پرخطر مخصوصاً بیماران با هپاتیت c توصیه می کنیم.