نظرات دانشجویان دکتری پرستاری در مورد برنامه آموزشی دوره تحصیلی خود

روش ها: یک مطالعه توصیفی بر روی 20 نفر از دانشجویان دوره دکتری پرستاری با انتخاب تصادفی از دانشگاه های مختلف ایران در سال 1383 انجام شد. روش گرد آوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاردار بود. داده ها طبقه بندی و با آمار توصیفی به صورت توزیع فراوانی ارائه شدند.

نتایج: واحدهای مورد پژوهش اعلام نمودند که این دوره توانسته است دید کلی و جامع نگری آنها را نسبت به مددجویان جامع تر نماید، 95 درصد افزایش تعداد واحدهای دروس اصول فلسفه و نظریه پردازی را خواستار بودند و افزایش واحد درسی نقد و بررسی پژوهش های پرستاری را ضروری دانستند، 75 درصد معتقد بودند رو ش های مختلف آزمون و ارزیابی آن، اصول و روش های ارزشیابی و روان شناسی و تئوری های یادگیری با دروس دوره کارشناسی ارشد آنان همپوشانی دارد، 90 درصد ارائه درس زبان انگلیسی را در این دوره ضروری دانستند، 55 درصد اعلام نمودند مباحث ارائه شده در واحد کامپیوتر نتوانسته توانمندی آنان را در زمینه اهداف مورد نظر این واحد افزایش بدهد.

نتیجه گیری: محتوی تدوین شده در برنامه دکتری پرستاری ایران انعطاف پذیر نبوده، دروس بطورکلی اجباری هستند و محتوی بعضی دروس مرحله آموزشی با دروس دوره کارشناسی ارشد تکراری هستند. بازنگری برنامه آموزشی و برنامه ریزی آن براساس نیاز جامعه و حرفه می تواند در اعتلای آن مؤثر باشد.