• ارتباط شاخص های استرس اکسیداتیو پلاسما و پیری زودرس پوست ناشی از نور آفتاب

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1388/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1388/01/01
    • تعداد بازدید: 485
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    مقدمه: پیری پوست ناشی از نور آفتاب در مقایسه با پیری تقویمی از نظر بالینی و بافت شناسی بسیار متفاوت می باشد. پیشنهاد شده است که تولید بیش از حد رادیکال های آزاد در اثر اشعه خورشید و پدیده استرس اکسیداتیو در طولانی مدت در پاتوژنز پیری پوست دخالت دارد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین سطح شاخص های استرس اکسیداتیو پلاسما و آثار پیری زودرس پوست در بیماران مراجعه کننده به کلینیک پوست بیمارستان ولیعصر (عج) بیرجند بود.
    روش کار: در این مطالعه مورد – شاهدی تعداد 33 بیمار دارای آثار پیری پوست پس از تأیید تشخیص توسط متخصص پوست انتخاب شده و با 33 نفر شاهد از نظر سن و جنس همسان شدند. مدت زمان تماس با اشعه آفتاب در دو گروه مورد و شاهد تعیین گردید. به منظور ارزیابی استرس اکسیداتیو، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی پلاسما، میزان پراکسیداسیون لیپیدها و سطح گروه های تیول به عنوان شاخص های استرس اکسیداتیو اندازه گیری گردید. سپس اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار spss (ver.12) تجزیه و تحلیل شد.

    نتایج: میانگین زمان تماس با اشعه آفتاب در گروه مورد، بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود(2.1±5.5 ساعت در روز در مقایسه با 1.2±1.9 ساعت در روز) (p<0.001). همچنین سطوح پلاسمایی پراکسیداسیون لیپیدها نیز در گروه مورد، بطور معنی داری افزایش نشان داد (1.1±3.42 میکرومول در لیتر نسبت به 0.67±2.80 میکرومول در لیتر)(p<0.003). تفاوت معنی داری بین میانگین ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما و سطح گروه های تیول پلاسما مشاهده نشد.

    نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که بین پیری زودرس پوست ناشی از نور آفتاب با سطح پراکسیداسیون لیپیدها در پلاسما ارتباط وجود دارد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها