مقایسه اثر تزریق داخل ضایعه مخلوط گلوکانتیم و استروئید با گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز پوستی

روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 62 بیمار با لیشمانیوز پوستی بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. از این تعداد، 32 بیمار در گروه گلوکانتیم همراه با استروئید و 30 بیمار در گروه گلوکانتیم به تنهایی قرار داده شد. در گروه گلوکانتیم همراه با استروئید، مقدار 0.5 cc/cm² از گلوکانتیم (48.5 میلیگرم) همراه با 0.1 cc/cm² تریامسینولون استنوئید (4 میلیگرم) به صورت داخل درم و در گروه گلوکانتیم به تنهایی 0.5 cc/cm² گلوکانتیم (48.5 میلیگرم) به صورت داخل درم تزریق شده است. دفعات تزریق 6 مرتبه به فواصل یک هفته بوده است. ضایعات بعد از اتمام طول درمان از نظر اندازه، اریتم و ایندوراسیون ارزیابی شدند و با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تفاوت بین دو گروه با p<0.05 معنی دار تلقی گردید.

نتایج: متوسط امتیاز بهبودی بالینی بعد از 6 هفته در گروه گلوکانتیم به همراه استروئید 5.6 (62%) گروه گلوکانتیم به تنهایی 5.2 (57%) بود. این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. در گروه گلوکانتیم به همراه استروئید در ضایعات با طول مدت کمتر از 4 ماه با پاسخ مناسبتر و امتیاز بالاتری نسبت به ضایعات با طول مدت بیشتر از 4 ماه در همین گروه همراه بود.

نتیجه گیری: هر دو روش در مجموع تفاوت قابل توجهی با هم ندارند ولی در ضایعات با طول مدت کمتر از 4 ماه این تفاوت محسوس است که احتمالا به علت کاهش ادم، اریتما و ایندوراسیون در اثر مصرف استروئید بوده است.