تأثیر آموزش تغییرات طبیعی دوران بارداری و نحوه سازگاری با آنها بر رضایت مندی زناشویی زنان باردار

روش ها: این پژوهش نیمه تجربی با طراحی یک گروهی قبل و بعد از آموزش انجام گرفت. داده ها به کمک پرسشنامه  enrich(enriching, relationship, issues, communication, and happiness) از 112 زن باردار که معیارهای ورود به مطالعه را داشته به صورت تصادفی طبق های از سه مرکز بهداشتی نمونه گیری گردید. مداخله به صورت ارائه یک پمفلت آموزشی بود و رضایت زناشویی قبل و یک ماه بعد از مداخله گردآوری گشته و با بهره گیری از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های ویلکاکسون، t، من یو ویتنی، anova و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: مقایسه میانگین نمرات، افزایش معنی داری، در بعد از دریافت اطلاعات نشان داد چنان که امتیاز رضایتمندی زناشویی از 28±168.8 به 18.2±187.3 افزایش یافت. در مقایسه میانگین تفاوت نمرات بر حسب متغیرهای رتبه بارداری، سن بارداری، وضعیت اشتغال زن باردار و همسر او، نگرانی در مورد زیبایی و برخورداری از حمایت اطرافیان نیز تفاوت معنی داری دیده شد.

نتیجه گیری: نتایج این تحقیق ضرورت آگاهی زوج ها از تغییرات طبیعی دوران بارداری را مطرح می سازد که با انجام این مهم، مراقبین بهداشتی می توانند نقش فعالی در افزایش رضایتمندی زناشویی داشته باشند.