تأثیر بکارگیری الگوی بدیعه پردازی در آموزش مفهوم مراقبت تسکینی در کودکان بر خلاقیت نوشتاری و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری

روش ها: مطالعه از نوع نیمه تجربی با دو گروه از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران در نیم سال اول 86-87  انجام شد. گروه شاهد 28 و تجربی 32 نفر بودند. پس از پیش آزمون کتبی از مفهوم مراقبت تسکینی در کودکان، در گروه تجربی الگوی بدیعه پردازی و در گروه شاهد آموزش متداول اجرا گردید و پس آزمون گرفته شد. متنی نیز به صورت انشایی در مورد مفهوم مراقبت تسکینی توسط هر دو گروه نوشته شد. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و مقایس های من- ویتنی، مجذور کای و فیشر با نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: میانگین نمرات پیش آزمون در گروه شاهد 2.8 و در گروه آزمون 2.5 بود که تفاوت معنیداری را قبل از مداخله نشان نمی دهند. ولی بعد از مداخله، در پس آزمون، میانگین نمرات گروه شاهد 3.8 و در گروه آزمون 4.8 شد که تفاوت آماری معنیداری بین دو گروه داشت. متن های انشایی دانشجویان نیز تفاوت معنی داری از نظر خلاقیت نوشتاری بین دو گروه نشان داد.

نتیجه گیری: استفاده از شیوه بدیعه پردازی سبب افزایش خلاقیت نوشتاری و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری در مورد مراقبت تسکینی در کودکان می گردد.