سبک یادگیری دروس نظری: تجارب و درک دانشجویان پرستاری

روش ها: در این مطالعه کیفی با روش نمون هگیری هدفمند، 16 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد در ترم های مختلف تحصیلی انتخاب و از مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته استفاده شد. کلیه مصاحبه ها ضبط و سپس به صورت مکتوب درآمد و با استفاده از روش تحلیل مقایس های مداوم، مطابق روش استراوس و کوربین، تحلیل شدند.

نتایج: سبک یادگیری دانشجویان در دروس نظری به عنوان طبقه اصلی دارای هشت زیرطبقه و شامل: یادگیری با پرسش و پاسخ، یادگیری از مثال، داستان و مصادیق عینی (تجسم یا شکل سازی در ذهن)، یادگیری مشاهده ای و دیداری، یادگیری از طریق سازمان دهی محتوا، یادگیری از طریق تمرین و تکلیف، یادگیری از طریق مشارکت فعال و همکاری (مشارکت داده شدن)، یادگیری از طریق به فکر واداشته شدن و برانگیخته شدن، یادگیری از طریق گوش دادن و یادداشت برداری بود.

نتیجه گیری: بر حسب نوع محتوا، محیط و شرایط آموزش، دانشجویان از سبک های گوناگون و در مواردی ترکیبی از آنها استفاده می کنند. سبک یادگیری دانشجویان تا حد زیادی تحت تأثیر سبک یاددهی مربیان است و آنها بیشتر بر روی سبک یاددهی خود و کامل کردن سرفصل های برنامه ریزی شده تمرکز دارند. مربیان، دانشجویان و برنامه ریزان پرستاری می توانند از سبک های معرفی شده در این مطالعه برای اصلاح و بهبود کیفیت آموزش پرستاری استفاده نمایند.