ارتباط انگیزش تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

روش ها: در این مطالعه مقطعی- همبستگی، از 422 دانشجوی پزشکی سال های چهارم تا آخر در سال تحصیلی 1386 تا 1387 دانشگاه علوم پزشکی، 344 نفرشان مقیاس انگیزش تحصیلی را که دارای 43 سؤال و 8 خرده مقیاس می باشد، تکمیل نمودند. معیار و با اجرای آزمون های spss پیشرفت تحصیلی، گزارش معدل دوره علوم پایه و معدل کل دوره بالینی آنها بود. اطلاعات خام به وسیله توصیفی و تحلیلی، از جمله ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل صورت گرفت.

نتایج: انگیزش تحصیلی با معدل علوم پایه و همچنین معدل کل بالینی ارتباط مستقیم و معنیدار داشت. به علاوه، سه مؤلفه رقابت جویی، کوشش، علاقه اجتماعی و معدل کل بالینی و علوم پایه، همبستگی مثبت دیده شد ولی مؤلفه قدرت اجتماعی، تنها با معدل کل بالینی آزمودنی ها همبستگی مثبت داشت. همچنین انگیزش گرایش به کوشش و رقابت جویی در پسران بالاتر از دختران بود.

نتیجه گیری: نتایج حاکی از این است که پیشرفت تحصیلی دانشجویان مستلزم هماهنگی و تعامل بین ابعاد مختلف انگیزشی است.