مروری بر اندرکنش سازه ای بتن سبک هوادار و شبکه های میلگرد فولادی در پانل های بتن سبک مسلح

بتن گازی یا بتن هوادار اتو کلاو شده در نتیجه یک واکنش شیمیایی که گاز را در ملات تازه ایجاد می کند ساخته می شود. این بتن هنگامی که سخت می شود شامل تعداد زیادی حباب های گازی است. خواص این نوع بتن بعلت وزن کم و خواص عایق بندی حرارتی باعث کاهش جرم ساختمان و صرفه جویی در مصرف انرژی می گردد. از کاربردهای عمده بتن گازی می توان به پانل های سقف و دیوار اشاره کرد که امروزه در مقیاس قابل توجهی در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که مصالح فوق اخیرا مورد توجه بسیاری از تولید کنندگان صنعت ساختمان در ایران قرار گرفته است، انجام بررسی های لازم و شناخت عملکرد و رفتار این مصالح نوین ضروری می باشد. باید توجه داشت که ضوابط تحلیل و طراحی برای aac به علت تفاوت در ماهیت و ویژگی ها با آنچه برای بتن های معمولی اعمال می شود. یکی از مباحثی که در طراحی بتن مسلح مطرح می شود پیوستگی فولاد و بتن است. در عملکرد یک قطعه بتتن مسلح به عنوان یک جسم یکپارچه، پیوستگی کامل بین بتن و فولاد مورد نظر می باشد. پیوستگی بین میلگرد آجدار و بتن سبک هوادار عمدتا ناشی از تنش های فشاری تماسی می باشد که بین لبه های آج و بتن به وجود می آید. در نتیجه افزایش این تنش های تماسی، شکست پیوستگی در اطراف میلگرد آجدار به صورت شکافت بتن رخ می دهد. در صورتی که قطر میلگرد کم و پوشش بتنی روی میلگرد زیاد باشد و یا در مواقعی که در زیر میلگردهای واقع در سطح فوقانی حفرات هوا ایجاد شده باشد، از بین رفتن پیوستگی حتی با وجود آجدار بودن میلگرد به صورت شکافت نخواهد بود و میلگرد کاملا از سوراخ خود بیرون کشیده می شود. ضوابط پیوستگی و گیرائی برای مفتول های شبکه فولادی مورد استفاده در بتن های گازی با آنچه در بتن معمولی مطرح می شود، متفاوت است. قطر مفتول های به کار رفته پایین می باشد و علاوه بر آن، مفتول این شبکه ها دارای پوشش ضد خوردگی است. در این مقاله سعی بر آن است مروری بر جزییات و عملکرد پیوستگی بین بتن گازی و مفتول های کاربردی، نوع شکست، تجربیات و آزمایش های انجام شده در این خصوص و در نهایت ضوابط کاربردی در مقایسه با بتن های معمولی ارائه شود.