مقایسه میزان نفوذ دو نوع سیلر مختلف به داخل توبول های عاجی و میزان ریزنشت آپیکالی به دنبال استفاده از mtad بعنوان شستشودهنده نهایی

مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 135 عدد دندان تک ریشه کشیده شده انسان، انتخاب شد. سه گروه آزمایشی 40 عددی به شرح زیر آماده سازی شدند: گروه 1: شستشو با استفاده از سرم فیزیولوژی به منظور باقی ماندن اسمیرلایر. گروه 2: شستشو با استفاده از محلول  17% edtaبرای برداشت اسمیرلایر. گروه 3: شستشو با استفاده از محلول  mtadبرای برداشت اسمیرلایر و 15 دندان در گروه های کنترل قرار داشته اند. هر یک از گروه ها به دو زیر گروه 20 عددی برای پر شدن با کمک سیلر ah plus یا dorifill تقسیم شدند. سیل اپیکال در نیمی از دندان ها (60 عدد) با استفاده از سیستم نفوذ رنگ ارزیابی شدند و آنالیز داده ها توسط آزمون های واریانس دو طرفه، یک طرفه و t، صورت گرفت. در نیمی دیگری از دندان ها (60 عدد) توسط sem میزان نفوذ سیلر به داخل توبول های عاجی بررسی گردید. سپس داده ها توسط آزمون های mann-whitney, kruskal-wallis  آنالیز گردیدند. در نهایت رابطه بین میزان نفوذ رنگ و نفوذ سیلر به داخل توبول های عاجی توسط آزمون همبستگی و spearman  سنجیده شد.

یافته ها: بر طبق آنالیز آماری اختلاف معنی داری میان سه ماده شستشودهنده از نظر میانگین میزان نفوذ رنگ (ریزنشت آپیکالی) وجود نداشت، اما اختلاف معنی داری میان دو نوع سیلر از نظر میانگین میزان نفوذ رنگ وجود داشت. سیلر ah plus نفوذ رنگ کمتری داشت. کمترین میانگین میزان نفوذ رنگ مربوط به گروه mtad همراه با ah plus و بالاترین آن مربوط به گروه سرم همراه با dorifill بود. سیلر ah plus نسبت به dorifill در هر یک از گروه های شستشو شده با سرم، mtad, edta به طور معنی داری نفوذ رنگ کمتری داشت. در بررسی sem محلول mtad, edta هر دو نسبت به سرم سبب نفوذ سیلر بیشتری شدند و سیلر ah plus نفوذ توبولی بیشتری داشت. بیشترین میزان نفوذ سیلر در گروه edta با ah plus مشاهده شد و کمترین میزان در گروه سرم با هر دو سیلر dorifill, ah plus بود. رابطه آماری معنی داری میان نفوذ سیلر به داخل توبول های و عاجی و ریزنشت آپیکالی مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نوع ماده شستشو بر ریزنشت آپیکالی موثر نبود. نوع ماده شستشودهنده بر نفوذ داخل توبولی موثر بود. سیلرah plus  نفوذ داخل توبولی بیشتری داشت. نفوذ سیلر به داخل توبول های عاجی لزوماً سبب کاهش ریزنشت آپیکالی نمی شود.