بررسی بروز انکو پروتئین tp53 در کارسینوم موکواپی درموئید غدد بزاقی و ارتباط آن با grading

مقدمه: موکواپیدرموئید کارسینوما شایعترین بدخیمی غدد بزاقی است. این تومور از پتانسیل بیولوژیک متنوعی برخوردار است، لذا آن را به دو گروه یکی با رفتار بدخیم و دیگری با رفتار خوش خیم و پیش آگهی خوب تقسیم می کنند. در این مطالعه سعی شده است میزان بروز انکوپروتئین tp₅₃ به عنوان فاکتور مهم ژنتیک در چرخه سلولی و ارتباط آن با گریدهای مختلف موکواپیدرموئید کارسینوما مورد بررسی قرار گیرد.

مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی گذشته نگر، 22 نمونه بلوک پارافینی موکواپیدرموئید کارس ینوما گردآوری و به روش  h&eرنگ آمیزی شد .سپس هر نمونه با اتکاء به معیارهای هستیولوژیک، درجه بندی گردید و در سه گروه  high grade, intermediate grade, low grade دسته بندی و شد. از هر بلوک برش جدید تهیه و به روش ای مونوهیستوشیمی tp₅₃ رنگ آمیزی شد و تحت بررسی قرار گرفت. سپس ارتباط مابین دو روش از نظر آماری به روش kendall تحت تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 7 نمونه از بافت غدد بزاقی نرمال بعنوان گروه کنترل انتخاب شد.

 یافته ها: تمامی نمونه های گروه شاهد از نظر tp₅₃ منفی و 68.2% گروه موکواپیدرموئید کارسینوما مثبت ارزیابی شد. و ارتباط معنی داری بین گرید هیستولوژیک تومور و میزان رنگ پذیری tp₅₃ مشاهده شد.

نتیجه گیری: به موازات افزایش درجه هیستولوژیک کارسینوم موکواپیدرموئید غدد بزاقی، میزان و شدت بروز مارکر tp₅₃ افزایش می یابد و می توان از این تکنیک در تعیین رفتار بیولوژیک تومور و پیش آگهی بیمار استفاده کرد.