ارزیابی بیهوشی عمومی در اعمال دندانپزشکی کودکان

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی– مقطعی در 72 بیمار کودک که جهت درمان های دندانپزشکی تحت بیهوشی عمومی به اتاق عمل منتقل شده بودند در طی مدت دو سال صورت گرفت. القای بیهوشی با گاز سووفلوران در حضور والدین صورت گرفت. سپس نگه داری بیهوشی با پروپوفول و یا رمی فنتانیل همراه با گاز ن یتروس اکساید ادامه یافت. علائم حیاتی، عوارض احتمالی، حین و پس از عمل ثبت می شد. داده های بدست آمده در برنامه نرم افزاری spss آنالیز گردید. برای نشان دادن نتایج از مقادیر میانگین و انحراف معیار استفاده شد.

یافته ها: متوسط سن بیماران 7.2±4.10 سال و میانگین مدت بیهوشی 2.1±1.48 ساعت بود. 31 نفر  (43.1 درصد بیماران ) هیچ بیماری همراهی نداشتند. 26.4 درصد فلج مغزی و 15.2 درصد عقب ماندگی ذهنی داشتند. در 15.3% بیماران، سندرم همراه شناخته نشد. در طول عمل تاکی کاردی در 9 مورد و برادی کاردی در 7 نفر و هیپرتانسیون در 6 مورد و هیپوتانسیون در 1 نفر گزارش گردید. شایعترین عوارض حین عمل خونریزی و تورم لب و زبان بود که به ترتیب در 7% و 2.8% گزارش شد. در مجموع 592 دندان مورد معالجه قرار گرفت. اعمال دندانپزشکی انجام شده شامل 215 مورد پالپوتومی، 57 مورد پالپکتومی، 293 مورد پر کردن دندان با آمالگام و 123 مورد پر کردن دندان با گلاس آینومر و 15 مورد جرم گیری و 138 مورد کشیدن دندان و 101 مورد کرون بود. شایعترین عوارض بعد از بیهوشی بی قراری و استفراغ و درد بودند که به ترتیب در 28 و 17 و 7 نفر گزارش شد. یک مورد از بیماران بعد از عمل دچار بی قراری و توهم بدلیل سندروم آنتی کولینرژیک مرکزی شد و بعد از 96 ساعت بهبودی کامل حاصل گردید.

نتیجه گیری: اگرچه بدلیل گستردگی اعمال دندانی و در نتیجهً طولانی شدن مدت عمل و بیهوشی، در عمل انتخاب گروه شاهد تحت بی حسی موضعی، امکان پذیر نبود با این حا ل در مطالعه ما انجام اینگونه اقدامات وسیع تحت بیهوشی عمومی در موارد عدم همکاری یا وجود معلولیت ها حتی با وجود بیماری های همراه با نتایج قابل قبول، عوارض کم و قابل پیشگیری، انجام پذیر بود. قطعاً با راه اندازی دوره های دندانپزشکی بیمارستانی بر میزان کیفیت و ایمنی مراقبت های دندانپزشکی در اطفال افزوده خواهد شد.