ارزیابی شیوع جهش های a2142c, a2142g, a2143g در ایجاد مقاومت به کلاریترومایسین در سویه های هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از استان چهارمحال و بختیاری

روش بررسی: این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی (مقطعی) بر روی 263 بیمار مراجعه کننده به بخش اندوسکوپی بیمارستان هاجر شهرکرد در تابستان 1386 انجام شد. نمونه های بیوپسی بر روی محیط انتخابی بروسلا آگار کشت و گرمخانه گذاری گردید. برای تعیین هویت h.pylori از روش رنگ آمیزی گرم، اوره آز، کاتالاز، اکسیداز و pcr به منظور شناسایی ژن urec و برای ارزیابی مقاومت به کلاریترومایسین نیز از روش استاندارد دیسک دیفیوژن (clinical and laboratory standards clsi institue)  استفاده گردید. جهش های a2142g, a2143g با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و آنزیم های برش دهنده mboii ,bsai با روش pcr-rflp شناسایی گردید. همچنین برای شناسایی جهش a2142c از پرایمرهای اختصاصی و روش pcr استفاده شد.

یافته ها: با آزمون pcr، جداسازی 84 سویه (31.94%) h.pylori مورد تایید قرار گرفت. از 19 سویه مقاوم، 13 مورد (68.42%) جهش 3 ,a2143g مورد (15.79%) جهش 2 ,a2142g مورد جهش 1 ,(10.53%) a2142c جهش ناشناخته شناسایی گردید.

نتیجه گیری: به دلیل میزان مقاومت قابل توجه به کلاریترومایسین، ضرورت ارزیابی مستقیم این جهش با روش های مولکولی در سایر مناطق کشور وجود دارد.