مقایسه اثر آتورواستاتین با دارونما در درمان درماتیت پدروس

روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی 2 سویه کور بوده و به مدت 6 ماه در بیمارستان ها و کلینیک ها و مراکز درمانی شهرستان های ساری و نکا به اجرا در آمد. طی این مطالعه آثار درمانی قرص آتورواستاتین خوراکی در 15 نفر از بیماران مبتلا به درماتیت پوستی و 15 نفر گروه شاهد با دارو نما مورد بررسی قرار گرفت. تمام بیماران در آغاز و پایان دوره درمان (روز اول، هفتم و چهاردهم) تحت بررسی مشاهده بالینی قرار گرفتند. نتایج در پرسشنامه ثبت و در دو گروه، بهبودی کامل و شکست درمان مقایسه شد. نتایج با آزمون آماری x² و نرم افزار spss 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از مجموع 15 نفر بیمار، 10 نفر در شهرستان ساری و 5 نفر در شهرستان نکا تحت درمان قرار گرفتند. بیشتر بیماران در گروه سنی 45-26 سال قرار داشتند. اکثر بیماران متأهل، همگی آنها با سواد و عمدتاً در مشاغل دولتی یا خصوصی اشتغال داشتند. میزان بهبودی کامل بیماران در ویزیت دوم (روز هفتم) 93.3 درصد و در ویزیت سوم (روز چهاردهم) بقیه بیماران بهبود یافتند. در بیماران مراجعه کننده 42.85 درصد زخم های با اندازه 10-6 سانتی متر مربع داشتند و 30.43 درصد از بیماران دارای ضایعه در ناحیه گردن بودند. اختلاف معنی داری بین بهبودی گروه تیمار با دارو نما در نوبت های درمان دیده شد (p<0.05).

نتیجه گیری: در این بررسی تمامی بیماران تا روز چهاردهم بعد از درمان بهبودی کامل یافتند در حالیکه در گروه شاهد فقط 13.33 درصد بهبود یافتند.