بررسی تأثیر بازی درمانی گروهی بر میزان افسردگی کودکان مبتلا به سرطان

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای بود. جامعه پژوهش در این تحقیق شامل کلیه کودکان 15-6 ساله مبتلا به سرطان بود که در مرکز درمانی- رفاهی محک در سال 1386 بستری بودند. شیوه نمونه گیری در پژوهش حاضر بر اساس نمونه های در دسترس بود. بعد از محاسبه نمره افسردگی با استفاده از ابزار 24 ,cds-a نفر که برابر با جامعه آماری بود، نمره 84 به بالا را کسب کرده و افسرده بودند که به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار داده شدند. سپس جلسات بازی درمانی (7 جلسه 2 ساعته) در اتاق بازی بر روی گروه مداخله اجرا شد و در پایان برنامه بازی درمانی دوباره بر روی هر دو گروه تست بررسی افسردگی بعد از یک هفته اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک روش های آمار استنباطی، مانند آزمون های من ویتنی u، کروسکال والیس و ویلکاکسون انجام شد.

یافته ها: یافته های پژوهش میانگین نمره افسردگی را در گروه مداخله و کنترل قبل از بازی درمانی به ترتیب (95.21 و 91.75) نشان داد و از طرفی میانگین نمره افسردگی در گروه مداخله و کنترل بعد از بازی درمانی به ترتیب (74.33 و 94.08) بود که تفاوت معنی دار بوده (p=0.002).

نتیجه گیری: در این مطالعه بازی درمانی به طور معنی داری موجب کاهش افسردگی گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل شد. بازی می تواند به عنوان یک مداخله مؤثر به وسیله اعضاء تیم بهداشتی برای کمک به کودکان بستری استفاده شود تا آنها را برای انجام روش های درمانی دردناک و تنش ناشی از بستری شدن آماده و سازگار نماید.