بررسی میزان نیاز به مخدر پس از جراحی الکتیو ساق پا (orif) تحت بیهوشی عمومی در مردان سیگاری و غیرسیگاری

روش بررسی: این مطالعه آینده نگر بوده و گروه نمونه مشتمل بر 116 مرد در دو گروه مساوی بود که 58 نفر گروه مواجهه (سیگاری) و 58 نفر گروه شاهد (غیرسیگاری) را تشکیل می دادند. همگی این افراد دچار شکستگی تیبا-فیبولا بودند و در سال 1384 جهت انجام جراحی الکتیو ساق پا (orie) در بخش ارتوپدی بیمارستان رسول اکرم تهران بستری شده بودند. هیچکدام از این بیماران آسیب همراه و سابقه بیماری (مانند بیماری دیابت، فشارخون و ...) دیگری را نداشتند، لذا اثر این موارد بر افزایش یا کاهش درد حذف گردید. عمل جراحی تمام بیماران تحت بیهوشی عمومی استنشاقی با هالوتان 0.8% و تجویز فنتایل و آتراکوریوم و تحت تنفس مکانیکی صورت گرفته است. میزان درد بیماران به کمک vas در ریکاوری، 4 ساعت، 8 ساعت و 24 ساعت پس از عمل اندازه گیری شد و در پرسشنامه های از پیش تهیه شده ثبت شد و تعداد دوز ماده مخدر تزریق شده (1 mg/kg پتیدین) از پرونده بیماران استخراج گردید. اطلاعات بدست آمده از این مطالعه، توسط نرم افزار آماری spss,win تجزیه و تحلیل شد. برای مقایسه میزان درد در مردان سیگاری و غیر سیگاری از آزمون mann-whitney u و برای مقایسه موارد کمی مانند سن و دفعات تزریق مخدر از آزمون t-test استفاده شد.